Η ψυχοακουστική ασχολείται με τον τρόπο που προσλαμβάνουμε και αντιλαμβανόμαστε τον ήχο. Με την ψυχοακουστική εμπλέκονται και πολλές άλλες επιστήμες όπως η ψυχολογία,οι νευροεπιστήμες,η γλωσσολογία ως μέσο έρευνας της ανθρώπινης συμπεριφοράς.
Μεγάλα βήματα έγιναν πριν αρκετούς αιώνες στο τομέα της ψυχοφυσικής που προσπάθησε να μελετήσει όλες τις αισθήσεις και το τρόπο που γίνονται αντιληπτές. Ο Weber (1795-1878) προσπάθησε να απαντήσει σε ερωτήματα σχετικά με την αντίληψη.Διατύπωσε λοιπόν ένα δικό του νόμο: η ελάχιστη αντιληπτή μεταβολή στην ένταση του φυσικού ερεθίσματος είναι ανάλογη της αρχικής έντασης του. Υπάρχει δηλαδή μια σχέση της αρχικής έντασης με τη διαφορά (μεταβολή) η οποία είναι μια σταθερά (ΔΙ/Ι=k). To πρώτο βιβλίο για την ψυχοφυσική γράφτηκε από τον Fechner (1801-1887) το 1860. O Fechner διατύπωσε τη δική του εκτεταμένη θεωρία η οποία λέει οτι καθώς η ένταση του φυσικού ερεθίσματος αυξάνει,η ευαισθησία μας σε αυτό μειώνεται (S=klog(I)). Τη δεκαετία του 50 ο Smith Stevens (1906-1973) επαναδιατύπωσε το νόμο του Fechner.
Σήμερα, σε μια προσπάθεια πιο αποδοτικής μελέτης του κλάδου,έχουν δημιουργηθεί 3 υποκατηγορίες σχετικά με αυτό που ονομάζουμε ψυχοακουστική.Χωρίζεται λοιπόν σε -Ψυχολογία της ακουστικής, -Φυσιολογία της ακουστικής (ακοής) και στην -Αντίληψη της ομιλίας.
Τεχνική διάγνωσης ακουστικών βλαβών |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου